• همه ی حیواناتی که بیماری روده ی باریک دارند لزوما دچار اسهال نمی شوند. برخی از آنها که اختلال شدیدی در روده ی باریک خود دارند فقط وزنشان را از دست می دهند. توجه داشته باشید که در سگ ها و گربه های موبلند شما اغلب اوقات کاهش وزن حیوان را «نمی بینید» تا زمانی که خیلی دیر شده باشد. و زمانی شما متوجه کاهش وزن می شوید که بتوانید به سادگی برآمدگی های ستون مهره ها و استخوان شانه را لمس کنید!
بعضی از بیماران ممکن است در درمانگاه دامپزشکی اسهال نداشته باشند یا میزان اسهالشان کم باشد، اما وقتی به خانه می رسند حجم عظیمی از مدفوع اسهالی دفع کنند. دلیل این امر نقش مهمی است که فعالیت بدنی حیوان در قوام مدفوعش بازی می کند. بیماران بی حرکت که بیشتر روز را فقط در قفس خود مانده اند محرک کمی برای دفع دارند. اما به محض اینکه به خانه بر می گردند و شروع به دویدن در اطراف منزل می کنند، روده ها برای دفع زودتر تحریک می شوند و به این ترتیب مدفوع بسیار نرم تر و شل تر از زمانی است که در کلینیک دامپزشکی بودند.
• گاهی اسهال تنها به دلیل وجود «یک» بیماری در روده ها اتفاق می افتد (بطور مثال یک عفونت قارچی یا یک انگل خاص)، و گاهی هم ناشی از مشکلات متعددی است که بطور همزمان وجود داشته و بهمراه یکدیگر قابلیت روده ها برای بازجذب آب مدفوع را از بین می برند. حالت دوم بیشتر در حیوانات جوانتر و بهمراه عفونتی انگلی، باکتریایی، ویروسی و یا مشکلی تغذیه ای دیده می شود. بهمین دلیل است که دامپزشک ممکن است مجبور باشد کارهای زیادی برای درمان همه ی موارد بالا انجام دهد و بنابراین مهم است که تمام دستورها و توصیه هایی که به شما می کند را با دقت انجام دهید.
وقتی درمان شروع می شود، بسته به علت ایجاد کننده ی اسهال، بهبودی ممکن است روزها و گاهی هفته ها بطول بیانجامد. در این مدت چیزهای بخصوصی وجود دارند که شما باید به آن توجه کنید چراکه آنها علائم هشدار دهنده ای هستند که می توانند به پیچیدگی های جدی در درمان منجر شوند.
• اول اینکه شما باید توجه دقیقی به جنبه هایی از خصوصیات مدفوع که بالاتر اشاره شد داشته باشید. نباید از یکی دوبار مدفوع طبیعی یا غیر طبیعی، بیش از حد هیجان زده شوید. بجای آن بهتر است با توجه و ثبت وضعیت دفع های مختلف، متوجه شوید که شکل مدفوع حیوان بطور متوسط چگونه بوده است.
اسهال های روده ای در طول روز خصوصیات متنوعی دارند و برای یک سگ یا گربه ی اسهالی عادی است که در این مدت تعدادی دفع عادی و برعکس، دفع هایی غیر طبیعی داشته باشد. شما باید بفهمید که وضعیت مدفوع در مجموع بهتر یا بدتر شده است و تنها در صورتی این مساله را متوجه خواهید شد که مدفوع حیوان را در یک بازه ی زمانی مثلا یک هفته ای در نظر داشته باشید. برای بیشتر افراد، این به این معنی است که نیاز دارند وضعیت مدفوع حیوان را روی کاغذ ثبت کنند.
برای اینکه بتوانید دامپزشک را از نوع مدفوع دفع شده ی حیوانتان با خبر کنید می توانید از سیستم نمره دهی استاندارد مدفوع استفاده کنید که در شکل زیر جزئیات و خصوصیات مدفوع بهمراه تصویر آنها توضیح داده شده است.
• نکته ی دوم: معمولا تعیین اینکه بیمار در حال اضافه کردن یا کم کردن وزن است بسیار مشکل است. بنابراین بهتر است که حیوان خود را دستکم دوبار در هفته وزن کنید. کاهش وزن واضح و یا ژولیده شدن موها نشانه ی این است که حیوان شما مواد غذایی را کماکان جذب نمی کند. اما بهتر است شما کاهش وزن حیوان را پیش از اینکه واضح بشود متوجه شده باشید بنابراین لازم است که با «یک ترازو» هفته ای دوبار او را وزن کنید. اگر یکبار کاهش وزن را مشاهده کردید زیاده از حد هیجان زده نشوید. اما اگر روال کاهش وزن در سه یا چهار وزن کشی ادامه یافت باید با دامپزشک خود تماس بگیرید.
• سومین مورد اینکه بطور مشخص، شما باید به اندازه ی شکم توجه کنید. اگر بنظر می رسد که شکم درحال بزرگتر شدن است (و این بیشتر زمانی است که استخوان های پشت حیوان هر چه راحت تر لمس می شوند)، ممکن است به این معنی باشد که مایعی در حال تجمع در محوطه ی شکمی است. این علامتی است که نشان می دهد بیماری روده ای رو به وخامت است (هر چند اسهال هم بند آمده باشد). اگر فکر می کنید که شکم حیوانتان کمی شبیه کوزه شده است باید بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید.
نویسنده:
Dr. A. K.Goudarzi
منبع:
text book of small animal internal medicine 8e