چرا بعضی سگ ها مدفوع خواری می کنند؟ راه حل چیست؟

احتمالا برای شما اتفاق افتاده که ببینید سگ شما با خوشحالی از آن سوی اتاق به شما نزدیک می شود و دم تکان دادنش شما را خوشحال کرده اما بلافاصله متوجه شده اید که . . . ای وای!!  اینکه بوی مدفوع می ده!! 

مقاله ی پیش رو را بخوانید تا با این پدیده بیشتر آشنا شوید.  در پایان، فهرستی از دلایل و راه حل های کاربردی ارائه خواهد شد.

مطمئن باشید تنها شما نیستید که با چنین رفتاری روبرو می شوید.  بر اساس گزارش سمپوزیوم رفتارشناسی حیوانات در سال 2012 بیش از 16 درصد سگ ها این رفتار را نشان می دهند که به این معنی است که این کار بیش از 5 بار از آنها دیده شده است.  برای کسانی که هم سگ و هم گربه نگهداری می کنند که این مساله به مراتب بدتر است.   بنظر می رسد بیشتر سگ ها بالاخره و اگر بتوانند مدفوع گربه ها را خواهند خورد!!

ممکن است فکر کنید این عادت بد نشانه ای غیر طبیعی ناشی از سوء تغذیه حیوان باشد یا اینکه سگ شما به اندازه کافی به غذا دسترسی ندارد، اما بر اساس مطالعات دکتر هارت، اینطور نیست.  در پژوهشی که او و همکارانش روی 1548 سگ انجام دادند و مدفوع خوارها را با غیر مدفوع خوار ها مقایسه کردند، متوجه شدند که رژیم غذایی یک فاکتور مهم در این خصوص نیست. اما فهمیدند که تعداد سگ هایی که با هم نگهداری می شوند فاکتور مهمی هست.

دکتر هارت می گوید: «هر چه سگ های بیشتری داشته باشید احتمال اینکه سگ شما مدفوع خوار باشد بیشتر است.  19 درصد مدفوع خوارها بصورت تکی نگهداری می شدند درحالیکه 24 درصد دوتایی و 30 درصد آنها بصورت سه تایی نگهداری می شدند». 

مطالعه ی دیگری که تنها روی سگهای بشدت مدفوع خوار انجام شده است (که بیش از ده بار مدفوع خواری کرده اند) تمرکز بیشتری روی علت انجام این عمل داشته است.  علت این است که آنها مدفوع خودشان را در آن حد نمی خورند.  دکتر هارت می گوید: « 85 درصد مدفوع خوارها مدفوع سایر سگ ها را میخورند».  این به این معنی است که هر چه تعداد سگ ها بیشتر باشد دسترسی به مدفوع سایرین بیشتر خواهد بود.

ممکن است تعجب کنید که چطور این رفتار در سگ ها ایجاد شده است. تقریبا از ده هزار سال پیش بود که سگ ها شروع به پرسه زدن در اطراف انسان ها کردند و به این ترتیب توانستند از زباله های ما آشغال خوری را آغاز کنند. این رفتار هنوز هم در سگ ها دیده می شود.  برخلاف سگ های شهری که در منازل گرم و راحت زندگی می کنند، به غذای خوب و چکاپ های منظم دامپزشکی دسترسی دارند، سه چهارم سگ های دنیا ولگرد هستند و بیشتر آنها که در نزدیکی شهرها و روستاهای انسانی زندگی می کنند. آنها زندگی شان را با دزدیدن غذا از ظروف زباله و یا خوردن هر گونه مدفوعی که گیرشان بیاید می گذرانند.
آنهایی که به اندازه ی کافی اهلی باشند که به انسان ها نزدیک شوند و بین مواد مغذی و سایر مواد فرق بگذارند بیش از سایرین شانس زنده ماندن دارند.

خیلی از سگ های دردانه اهلی ما هم این عادت آشغال خوری را نگاه داشته اند.  ظرف غذای خودشان را رها می کنند و به سطل آشغال یورش می برند.  جالب اینکه که دکتر هارت فهمیده است که بهترین عاملی که می تواند پیش بینی کند که سگی مدفوع خوار هست یا نه میزان پرخور بودن آن سگ است.   52 درصد سگ های مدفوع خوار در مطالعه ی او،  سگ هایی بوده اند که از روی میز، غذا می دزدیده اند. تنها 27 درصد غیر مدفوع خوار ها چنین رفتاری داشته اند. 

 



مساله اینجاست:  اگر شما یک سگ پرخور و حریص داشته باشید، آیا لزوما مدفوع خوار خواهد شد؟  
این رفتار به چند عامل بستگی دارد: دسترسی او به تکه های غذا،  میزان دسترسی او به فعالیت های جذاب دیگر و ترجیحات شخصی او.   خوشبختانه، همانطور که بسیاری از صاحبان دام مثلا هرگز طعم حلزون را امتحان نمی کنند، خیلی از سگ ها هم هرگز تمایلی به چشیدن طعم مدفوع پیدا نمی کنند. حتی سگ های پرخور مطالعه ی دکتر هارت هم به اندازه ی کافی سخت گیر بودند که در درجه ی اول سراغ غذای تازه بروند.  75 درصد سگ های مدفوع خوار تنها 24 ساعت به این عمل ادامه می دهند و 92 درصد آنها حدودا یکی دو روز مدفوع خواری می کنند.

حالا پرسش اصلی این است:  وقتی سگ شما دوست دارد مدفوع بخورد باید چکار کنید؟   
نکته قابل توجه این است که زیاد سراغ محصولات تجاری نروید.  مطالعات دکتر هارت نشان می دهد که از میان 12 محصول ضد مدفوع خواری در بازار هیچیک روی بیش از 2درصد سگ ها اثر نداشته اند.  از طرف دیگه چه ماده ای هست که از مدفوع بدمزه تر و ناخوشایندتر باشد؟  پاشیدن پودر فلفل تند هم اثری ندارد.  همینطور که استفاده از قلاده های الکترونیک، داد زدن سر حیوان و یا تکنیک های مبتنی بر تنبه هم جواب نمی دهد. احتمالا به این دلیل که سگ شما همچنان تمایل به انجام این کار دارد و شاید یاد گرفته است که این رفتار بد را جلوی شما انجام ندهد.



یک راه حل موفقیت آمیز اما دشوار این است که با تمیز کردن هرچه سریعتر مدفوع، دسترسی وی را به این ماده از بین ببریم.  همچنین، بجای تنبیه کردن توله، پیش از انجام این رفتار یا بمحض اینکه دیدید بطرف مدفوع حرکت می کند او را صدا بزنید، بلافاصله به او جایزه داده و مجبورش کنید در حالیکه مدفوع را بر میدارید در جایی که شما تعیین می کنید باقی بماند.

ده علت شایع مدفوع خواری و راه حل جلوگیری از آنها:

1. گرسنگی/ عدم دسترسی به غذا/ بی کیفیت بودن غذا.  
مطمئن شوید که حیوان شما به غذای کافی دسترسی داشته باشد.  به او بیش از حد غذا ندهید بلکه غذایش را به چند وعده تقسیم کنید و در ساعات مختلف او را تغذیه کنید.  بجای تغذیه با غذای خانگی، به او غذای با کیفیت مخصوص سگ بدهید تا دچار کمبودهای تغذیه ای نشود. بسیاری از غذاهای خانگی از دستگاه گوارش جذب نشده و پروتئین مدفوع را بالا برده که انگیزه ی خوبی برای مدفوع خواری حیوان خواهد بود

2. محدودیت حرکتی در محیطی کوچک
وقتی سگتان را به جایی می بندید یا او را در کارتن یا محوطه ی کوچکی قرار می دهید، ممکن است برای تمیز کردن محل زندگی اش مدفوع خواری کند.  با اصلاح وضعیت نگهداری و امکان تحرک در فضایی بزرگتر می توان از این رفتار جلوگیری کرد.

 

3. آلودگی انگلی
وجود کرم یا سایر انگل ها در بدن باعث سوء تغذیه حیوان شده و این گرسنگی سگ را به مدفوع خواری متمایل می کند.  درمان ضد انگلی و واکسیناسیون به موقع حیوانتان را جدی بگیرید.

4. مدفوع گربه
معمولا مدفوع گربه بدلیل پروتئین بالا محبوب سگ هاست.  اگر همزمان سگ و گربه نگهداری می کنید، ظرف خاک گربه ها را بسرعت تمیز کنید.

5. بی حوصلگی، اضطراب و استرس
عواملی هستند که می توانند باعث مدفوع خواری شوند.  از دامپزشکتان بخواهید که برای رفع این مشکلات به شما کمک کند.

6. ترس از تنبیه بخاطر دفع مدفوع
یکی دیگر از دلایل مدفوع خواری ترس از تنبیه شدن است. سعی کنید بیشتر از روش تشویق و آموزش مدفوع کردن در جای مطلوب خودتان استفاده کنید تا اینکه سگ را بخاطر دفع در مکان اشتباه تنبیه کنید.  

 

7. تغذیه بیش از حد بخصوص با غذای چرب
خوردن غذای چرب خانگی باعث دفع چربی از مدفوع و جذاب شدن آن برای حیوان می شود.  راه حل:  تغذیه با غذای با کیفیت مخصوص سگ ها.

8. جلب توجه
هنگامی که سگ متوجه شود که با اینکار می تواند توجه صاحبش را حتی به قیمت تنبیه شدن جلب کند، برای رفع اضطراب ناشی از تنهایی و کم توجهی اینکار را خواهد کرد.
راه حل:  توجه بیش از حد و مداوم به سگ نادرست و غیر عملی است. چنین سگ هایی به محض کم توجهی مضطرب شده و رفتارهای مختلفی از جمله مدفوع خواری انجام می دهند.  برای پیشگیری،  لازم است در طول شبانه روز و بتدریج حیوان در حضور صاحب دام تنها بودن را تجربه کند تا برایش عادی شده و مضطربش نکند.


9. تقلید از انسان یا سایر سگ ها
گاهی اوقات دلیل مدفوع خواری سگ، تقلید رفتار جمع کردن مدفوع توسط انسان و یا تقلید از رفتار مدفوع خواری سگ های دیگر است. بهتر است جمع آوری مدفوع حتی الامکان دور از چشم سگ و سریع صورت گیرد. تشویق حیوان هنگامی که مدفوع خواری نمی کند می تواند موثرتر از تنبیه او بعد از مدفوع خواری باشد خصوصا اگر این تنبیه با فاصله ی زمانی بیش از پنج دقیقه صورت گیرد.

10. کنجکاوی
گاهی اوقات سگ ها به طور تصادفی و بدلیل کنجکاوی مدفوع می خورند. صاحبان سگها و بخصوص توله ها می دانند که آنها تقریبا هر چیزی را بعنوان یک ماده خوراکی محسوب می کنند که یکی از این مواد مدفوع است.  خوشبختانه این رفتار دائمی نیست و با افزایش سن معمولا برطرف می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با کلینیک دامپزشکی کژال به شماره ی 88002028 تماس حاصل فرمایید.
#کلینیک_دامپزشکی_کژال            #دامپزشکی           #سگ          #مدفوع_خواری_سگها          #رفتار_مدفوع_خواری
 

 

 

 

94,229تعداد نمایش:
1397/06/06تاریخ:

اخبار مرتبط

آنچه باید درباره اسهال حیوان خود بدانید

آنچه باید درباره اسهال حیوان خود بدانید


چنانکه می دانیم، اسهال به دفع مدفوع شل یا آبکی گفته می شود. این حالت می تواند ناشی از اختلالی در روده ی باریک یا روده ی بزرگ باشد. این مهم است که هم به مشخصات اسهال (دفعات دفع، میزان مدفوع طبیعی/غیرطبیعی در اسهال، مخاطی بودن، وجود خون در مدفوع و رنگ مدفوع) دقت کنید و هم به کاهش وزن حیوان و همچنین وضعیت بدنی او.   چون این اطلاعات می تواند به دامپزشک در تشخیص اینکه کدام بخش از روده بیمار شده است کمک کند.
 
آنچه باید درباره جرم گیری دندان سگ ها و گربه ها بدانید

آنچه باید درباره جرم گیری دندان سگ ها و گربه ها بدانید


می تونید تصور کنید اگر دندان های خودتان را هرگز مسواک نمی زدید چه شکلی می شدند؟  مسلما زیبا و سالم نبودند! 

همین مساله در مورد حیوان شما هم صادق است.  حیوانات هم مانند ما نیاز دارند که بطور منظم به دندان هایشان رسیدگی شود.  بر اساس گزارش انجمن دندانپزشکی دامپزشکی آمریکا (AVDS) ،  بیماریهای دندانی، مشکل شماره یک 80 درصد سگ ها و 70 درصد گربه های بالای سه سال است.  البته تعجبی هم ندارد چرا که اغلب صاحبان، دندان های حیوان خود را مسواک نمی زنند (خود حیوانات هم که طبیعتا چنین کاری نمی کنند!).   

بیماری های قلبی در سگ ها

بیماری های قلبی در سگ ها


بیماری های قلبی در سگ ها 
 

بیماری های قلبی طیف گسترده ای از ناهنجاری های مادرزادی، اختلالات ساختاری، عملکردی و یا فعالیت الکتریکی را در بر می گیرد.

این بیماری ها را با روش های مختلفی طبقه بندی می کنند: 
آیا بیماری در بدو تولد وجود داشته یا نه (مادرزادی یا اکتسابی)
مدت (بلند مدت یا کوتاه مدت)
وضعیت بالینی (به عنوان مثال، نارسایی قلب چپ، نارسایی قلب راست، یا نارسایی دو بطنی
از نظر ناهنجاری ساختاری (نقص سپتوم بین بطنی)
 اختلال الکتریکی (فیبریلاسیون دهلیزی).

(ادامه) . . .
بیماری های کبدی در سگ و گربه

بیماری های کبدی در سگ و گربه


کبد ارگانی بسیار مهم و دارای عملکردهای حیاتی است. کبد به دلیل نقش در متابولیسم ، سم زدایی و ذخیره ترکیبات مختلف مستعد آسیب است.

از آنجائیکه علائم مرتبط با بیماری های کبدی معمولا اختصاصی نیستند توجه صاحب دام را کمتر به خود جلب کرده و در نتیجه اطلاعات کمی در مورد بیماری این عضو در میان صاحبان سگ ها و گربه ها وجود دارد. در این مقاله کوتاه به معرفی اجمالی بیماری های کبدی، علائم ،روش های تشخیص و درمان بیماری های کبدی می پردازیم.

تشنج و صرع در سگ ها و گربه ها

تشنج و صرع در سگ ها و گربه ها


دیدن حیوانی که در حال تشنج است می تواند خیلی ترسناک باشد. بسیاری از سرپرستان حیوانات نگران درد و رنج او بهنگام تشنج هستند در حالیکه اینطور نیست و معمولا ما تا زمانی که تشنج ها کوتاه و گهگاه اتفاق بیافتد بیشتر از حیوانمان عذاب می کشیم! این مقاله اطلاعاتی پایه ای درباره تشنج و صرع در سگ ها و گربه ها ارائه می کند. لطفا برای اطلاعات بیشتر با دامپزشک حیوان خود مشورت کنید. (ادامه مطلب . . . )
چاقی، بلای جان حیوانات خانگی

چاقی، بلای جان حیوانات خانگی



چاقی مشکل این روزهای اکثر سگ ها و گربه های خانگی است.

 
آیا شما هم در معاینات دوره ای متوجه اضافه وزن حیوان خانگی خود شده اید؟ آیا علت آن را می دانید؟ 
شاید با خود بگویید من که زیاد به او غذا نمی دهم، پس اشکال کار از کجاست؟
چاقی چه عوارضی دارد؟ حالا باید چکار کنیم، باید به او رژیم بدهیم؟
اگر شما هم این سوالات را از خود می پرسید و بدنبال پاسخ آن ها هستید با ما در این مقاله همراه باشید.